Teknolojiye esir olmuş bir adamın hikayesi...

MODERN ÇAĞIN BİZDEN GÖTÜRDÜKLERİ

    Kuş cıvıltılarının sesi sabah olduğunu müjdeliyordu.Gözlerini uzun uzun ovuşturdu.O kadar uykusu vardı ki uykusuzluktan şişmiş göz kapaklarını zor bela açabildi.Ayağa kalkmak için hareket etmeye yeltendi ki büyük bir acıyla olduğu yerde kalakaldı.Anlaşılan yine dün gece televizyon izlemeye dalmış ve kanepede uyuyakalmıştı.Her seferinde aynı hataya düşüyor,her sabah boynu tutulmuş bir halde uyanıyordu.Her uzvunda ağrıyı hissediyordu.Zorlukla doğruldu ve elini yüzünü yıkamak için ayağa kalktı.Kendine yiyecek bir şeyler hazırlamak için mutfağa gitti.Saate baktı.Biraz sonra en sevdiği dizi başlayacaktı.Hazırladığı kahvaltıyı diziyi kaçıracağım korkusu ile doğru düzgün yemeden mutfaktan çıktı ve televizyonun başında yerini aldı.İşte senelerdir tüm hayatını bu monotonlukla geçiriyordu.

       Tüm dikkatini televizyona vererek diziyi izlemeye başladı.Çok geçmeden burnuna gelen yanık kokusuyla irkildi.Televizyonun başından kalktığı için söylene söylene yanık kokusunun geldiği yöne doğru yürümeye başladı.Bu koku onu mutfağa götürüyordu.İşi biraz daha ciddiye alıp televizyon izleme fikrini bir an için aklından çıkardı ve gördüğü manzara karşısında korku dolu bir sesle "Yangın var !" diye bağırdı.Anlaşılan diziyi kaçıracağım korkusuyla kendisine kahve yaptığını unutmuş ve ocağın altını kapatmadan mutfaktan çıkmıştı.Eline aldığı bir sürahinin içindeki suyu alevlere doğru dökmeye başladı.Çevresindeki insanlar yanık kokusunu almış olacak ki dış kapıdan sesler yükseliyordu.Elindeki sürahiyi bir kenara bıraktı ve koşarak kapıyı açtı.Daha önce hiçbirini tanımadığı komşuları yardımına koşmuştu.Neyse ki kısa bir süre içinde yangın söndü.Adam utançla yardıma gelen komşularına teşekkür etti.Utanıyordu.Çünkü yardıma gelen bu komşularının hiçbirini tanımıyordu.Senelerdir bir televizyona hapsolmuş,gözü dizilerden başka hiçbir şey görmemişti.

     Kanepeye oturdu.Uzun uzun karşısındaki televizyona baktı.Bu içi boş kutucuğun hayatını nasıl tamamıyla ele geçirdiğini düşündü.Gözünü kör eden diziler  hayatını monotonlaştırmış,çevresindeki insanları bile tanıyamaz olmuştu.Kendinden ve içinde bulunduğu yaşamından utanıyordu.Bir şeyler yapmalıydı.Hayatının geri kalanında bağımlı hale geldiği teknolojiden uzak duracağına dair kendine söz verdi.Ayağa kalktı.Eskiden televizyona bakınca bile heyecanlanan adam şimdi o boş kutucuğa karşı hiçbir şey hissetmiyordu.Televizyonun onun evinde artık hiçbir anlamı yoktu.Bu boş kutuyu bir daha açmamak üzere kapattı ve evinden çıkardı.Bu modern çağa inat eline bir kitap aldı ve kitabın tozlu sayfalarında kayboldu.

     Sevgili okur,günümüzün en büyük sorunu olan teknoloji bağımlılığını yenecek olan bizleriz.Modern çağın getirdiği bu kötü alışkanlıklara farkındalık kazandırmak adına yazdığım bu hikayeyi sizlere sunuyorum.Sevgi ve saygılarımla...