Hayatın karmaşası içinde kaybolup gidiyordu. Artık yaşamın sevinç veren yanlarını görmüyor , karanlığa hapsolmuş bir yaşam sürüyordu. Ona çokça acı veren geçmişi , şimdiyi yaşamasına engel oluyordu. Aklından çıkaramadığı , ruhunu büsbütün ele geçirmiş olan birtakım olaylar hayatını alt üst etmişti. Unutmalıydı. Belki de bir hafıza kaybı tüm sorunu çözebilirdi.
Güçlükle ayağa kalktı. Kapıya yöneldi. Günlerdir çıkmadığı odasından şimdi çıkma cesareti kendisinde vuku bulmuştu. Gözlerini odanın çevresinde gezdirdi. Baktığı her köşe beyninde farklı bir anı belirmesine sebep oluyor , bu anıların her biri tüm hücrelerini ele geçiriyordu. Gözü yatağının karşısındaki duvarda asılı olan tabloya takıldı. Bu tablo 7 -8 yaşlarında çizmiş olduğu bir aile tablosuydu. O zamana dönüp bu resmi çizerken ne kadar da müsterih olduğunu hatırladı. Bir an için yüzünde tebessüm belirdi. Günler sonra o donuk suratının yerini acı da olsa bir tebessüme bırakmıştı. Acı bir tebessümdü. Çünkü o tablodan geriye kendisi ve kafasında canlanan birtakım hadiseler dışında hiçbir şey kalmamıştı.
Kapının kolunu tuttu ve güçlükle kapıyı açtı. Kapının kolunu çevirmeye bile halinin kalmadığını fark edince kaç gündür yemek yemediğini hatırladı. Birkaç adım attı ve başının dönmesiyle duraksadı. Böylesine kendisini boşvermiş olmasına biraz sitem etti ve duvarlara tutunarak oturma odasına yöneldi. Kanepeye oturdu. Bu odada yaşanan güzel günler , birlikte edinilen sohbetler ve beraberinde atılan kahkahalar kafasının içinde tekrar yankı bulmuştu. Hatırlamamalıydı. Kendisine böylesine acı çektirmemeliydi. Bu ev ona acıdan başka bir şey vermiyordu.
İlk olarak kendini bulmalıydı , kaybettiği benliğini. Sonra ise içinde bir yerlerde her zaman var olan umudunu bulmalıydı. Eğer o umudu bulursa her şey çok daha güzel olacaktı. Kendi canını yakan bu hatıralardan kurtulmalıydı. Bunun yolu da bu evden gitmekti. Tekrar ayağa kalktı. Eskiden mutlulukla koştuğu bu evde şimdi güçlükle ve son kez yürüyordu. Dış kapıya yöneldi. Çocukluğunun geçtiği bu eve hoşçakal dileklerini iletti ve bir daha açmamak üzere evin kapısına kilit vurdu.
Yorumlar
Yorum Gönder