Bir fotoğrafın anlattıkları...
Yaşadığı olayları bir kenara bırakmalıydı.Beynine hapsolmuş bu derin düşünceler her hareketinde yaşamını güçleştiriyor , nefes almasını engelliyordu. Ayağa kalktı. İçeriye dolacak havanın kendisine iyi gelmesini umut ederek pencereyi açtı. Camın kenarına yerleştirdiği küçük masanın başına geçti. Derin bir nefes alarak defterini açtı.Bu defter onun hayat yoldaşıydı.Her başı sıkıştığında -şu an da olduğu gibi- bu defteri açardı. Ona ızdırap verdiğini düşündüğü yaşamını bir nebze de olsa iyileştirmek adına güzel dileklerini yazmaya başladı.Çünkü bu yazma işinin yaralarına merhem niteliğinde olduğunu düşünüyordu. Biraz sonra tekrar ayaklandı.Pencereden kafasını çıkartarak dışarıda koşuşturan çocuklara baktı.Bir zamanlar kendisininde bu çocuklar gibi hayatın acı veren yanlarından habersiz olduğunu , dışarıda güle oynaya koştuğu günleri aklına getirdi.Yine benliğine elem verici olayları hatırlatmayı başarmıştı.Nasıl olur da bir insan kendisine bu denli ızdırap çektirebiliyordu ? Bazen benliğini kaybediyor , farklı bir benlikle hayatına devam ediyordu. Gözünü çocuklardan ayırdı ve kafasını yukarıya kaldırdı. Gökyüzüne baktı.Gökyüzüne bakmak ona hep iyi gelirdi. Bulutlar hüzünlü gözlerle kadına bakıyordu. Anlaşılan onlar bile kadının gözlerindeki bu tarifsiz acıyı fark etmişlerdi. Çok geçmeden bulutlar hüznünü gözyaşlarıyla birlikte yeryüzüne bırakmıştı.Kadın ıslanan çehresine aldırmadan bir süre daha dışarıyı seyretti.Sonra üşüdüğünü fark ederek kendi gözyaşlarıyla karışan yağmur damlacıklarını yüzünden silmek
üzere pencereyi kapattı ve selpak almak için mutfağa yöneldi.Tekrar odaya döndüğünde şiddetli yağmur hafiflemişti.Koltuğa uzandı. Koltukta uyumak ona hep keyif verirdi. Biraz sonra yağmur tıpırtılarını dinleyerek uyuyakaldı.
Sevgili okur, bugün bu fotoğraftan esinlenerek bir metin yazdım.Sizler de fotoğraftan esinlenerek yazdğınız metinleri yoruma bırakabilirsiniz. Sağlıcakla kalın.
üzere pencereyi kapattı ve selpak almak için mutfağa yöneldi.Tekrar odaya döndüğünde şiddetli yağmur hafiflemişti.Koltuğa uzandı. Koltukta uyumak ona hep keyif verirdi. Biraz sonra yağmur tıpırtılarını dinleyerek uyuyakaldı.
Sevgili okur, bugün bu fotoğraftan esinlenerek bir metin yazdım.Sizler de fotoğraftan esinlenerek yazdğınız metinleri yoruma bırakabilirsiniz. Sağlıcakla kalın.
![]() |
| Resim yazısı ekle |


Yorumlar
Yorum Gönder